اونجا وایستم و تصور کنم اینجا منطقه ی منه! و فریاد بزنم و بگم خدایا متشکرم. خدایا ممنونم.
خوشی زیر دلم نزده شاید تو سخت ترین برهه ی زندگیم باشم اما حس میکنم دلیلی برای اینه
حس میکنم باید ادامه بدم و از حرکت قطار لذت ببرم.
+حوس کریس دی برگ کرده بودم خیلی چسبید.
+عینکی شدم.
1 comment:
einak mobarak
Post a Comment